یادداشت/ روایت و فرصت ارتقای شعور سیاسی

مسعود ملکی |

۱. باب شده و در ذهن مردم جاانداخته‌اند که برای ریاست جمهوری بایستی برنامه داشت؛ تذکر یک امر بدیهی!
۲. گاهی مواقع اصول بدیهی را عَلَم می کنند و در جامعه جا ‌می‌اندازند تا پای مباحث اساسی تر به بحث باز نشود.
۳. برنامه حتما مهم و ضروری است لکن مهمتر از "برنامه برای کشور"، "تحلیل از مسایل کشور" است. تحلیل درست از مساله و واقعه تفوق دارد به برنامه. چه بسا کارشناسانی که برنامه های زیادی برای کشور دارند لکن تحلیلشان از مساله درست نیست یا چه بسیار کسانی که تحلیل منحرفی نسبت به مبانی کشور دارند لکن پشت برنامه مخفی می‌شوند.
۴. تحلیل پیش از برنامه، اهمیت دارد و مردم عادت داده شده اند به برنامه و تالی های نمایشیِ موعد انتخابات آن.
۵. پیش‌زمینه و زمین بازی تحلیل، "روایت" است و روایت حلقه مفقوده ارتقای شعور سیاسی.
۶. اجمالا دکتر جلیلی در اولین رویداد انتخاباتی ای که (5 اردیبهشت) برگزار کردند، زمین بازی درستی را طراحی کردند که سطحش از نرم‌افزار فعلی کاندیداها و نخبگان کشور بالاتر بود. توجه به روایت از اوضاع و ریشه های مسایل کشور سنگ محکی است که پای خیلی از کاندیداهای علی الظاهر کارآمد در آن لنگ می زند چه اینکه بیش از آن که "مغز" باشند "بازو" هستند. حالا چه بازوی تنومند جهادی چه بازوی تتو خورده نمایشی!

پ ن:
1. به نظرتان روایت و تحلیل احمدی نژاد از سوریه و فرهنگ و سیاست، قالیباف از برجام و سیاست خارجه و فرهنگ، رییسی از برجام و اقتصاد، ضرغامی از فرهنگ و اقتصاد و ... چیست؟ یا بهتر است پرسید برخی از رجال اساسا تحلیلی دارند؟
۲. وقتی پای روایت و تحلیل به میان بیاید شاید یکی از محورهای بررسی این شود که اساسا جمهوری اسلامی در روایت از خودش دچار لکنت شدید است و این مساله است که مردم را گیج و از حاکمیت دور می‌کند. وقتی نتواستیم روایت کنیم و تحلیل درست را مبتنی بر روایت صادقانه و واقعی بسازیم، آن موقع است که تحلیل فلج کننده امثال روحانی و برخی اصولگراها و اصلاح طلبها از تحریم ها و دشمن خطرناک‌تر می‌افتد.
۳. صداوسیما با مکانیزمهای مسابقه ای و ساعت شنی‌ِ موعد انتخاباتش بر این اصل پافشاری می کند که تحلیل و روایت مهم نیست و فن بیان و شعار است که تعیین کننده است. حال که"روایت"؛ سرفصل راهبردی مهمی در ادبیات سیاسی کشور طرح شده است جای آن است که صداوسیما تایمرهای مسابقه را برای مسابقات شنا کنار بگذارد و فرمی درست در شان روایتِ فرصتها و تهدیدهای ایران طراحی کند. رونوشت به مدیران و موثران صداوسیما، آقایان علی‌عسگری(پدر و پسر) و آقای شاه آبادی.