مصطفی عیوضی-رجانیوز | حدود ساعت 14، با پرایدش وارد حیاط نمایشگاه میشود. نمایشگاه کوچکی است. پسرش همراه اوست. از در که وارد میشود «سردار» بهمراه تعدادی به استقبال او می آیند. یکی از همراهان سردار، جلیلی را محکم در آغوش میگیرد. میگوید کلیپ های سخنرانی شما را دنبال میکنم.جلیلی خوش و بش را کوتاه میکند و وارد اولین غرفه نمایشگاه میشود. آزاد راه حرم تا حرم؛ در همین اثناء غرفه اطلاعات نمایشگاه، خیر مقدمی اعلام میکند.
بعد از اولین غرفه به سمت یادبود کوچک شهدای قرارگاه که بعضی هایشان مدافع حرم هستند میروند و فاتحه ای قرائت میکنند.
دومین غرفه مربوط به پروژه صحن حضرت زهرا(س) در حرم امام علی(ع) و توسعه حرم امام حسین(ع) است.دکتر که میرود جمعیتی هم همراه می آید. خانم و آقایی در حال دیدن ماکت پروژه بودند که با دیدن جمعیت کنار میروند.دکتر میگوید بفرمایید بایستید؛ با هم توضیحات را گوش میدهیم. توضیحات مهندس پروژه که تمام میشود، میگوید خوش به سعادتتان! و به سراغ غرفه های بعدی میرود.
سوال تکراری جلیلی در همۀ غرفهها!
غرفه بعدی گویا خیلی مهم است. سردار یک تنه برای توضیحات میانداری میکند و گاه و بیگاه وسط حرف مهندسین غرفه میپرد و صحبت هایشان را تکمیل میکند. غرفه نفت،گاز و پتروشیمی؛
سردار میگوید در میادین مشترک فعال هستیم. زنجیره را کامل کردیم؛ در صنایع بالادستی و پاییندستی و ساخت پالایشگاه به صددرصدِ خودکفایی رسیدیم اما دکتر در جواب میپرسد: در کدامیک از حوزه های دیگر به خودکفایی نرسیدیم و نیازمند خارجی هاییم؟ در توضیح صدای سردار آرامتر میشود.
ماکت کشتی صادراتی "افراماکس" را نشان دکتر میدهند. کشتی ای به طول 240 متر که امروز به ونزوئلا صادر میشود. دکتر گویا از سبقه آن خبر دارد و میپرسد قرار بود ساخت کشتی زودتر تمام شود...مهندس پاسخ میدهد که برای تاییدیه استاندارد ها و فروش آن سنگ اندازی سیاسی کردند در حالیکه ما آن را 22 ماهه و براساس استاندارد های بین المللی ساختیم. دکتر میپرسد کشتی های مسافربری هم میسازید؟ مهندس میگوید کار دست ژاپنی هاست.
مهندسی دیگری برای توضیح پالایش میعانات گازی که سابقا محکوم به سوزاندنشان بودیم، می آید. میگوید روزانه 36000 لیتر تولید داریم اما دکتر به عدد روی مانیتور اشاره میکند و میگوید 360000 لیتر؛ مهندس جوان دستپاچه میگوید: بله! ببخشید! 360 هزار لیتر.
بازدید از این غرفه خیلی طولانی میشود. یکی از مهندسان هنگام خروج دکتر میگوید:
با ورود قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص) مغز افزار حوزه نفت و گاز دچار تغییر شده است. هرکجا که چیزی نیاز داشتند پول میدادند و تهیه میکردند؛ نگاه به بیرون در صنعت نفت ما نهادینه شده بود؛ اما ما که آمدیم و پروژه برداشتیم، هرجا نیازی پیدا کردیم، تمام سعیمان بر این بود که خودمان نیاز خودمان را رفع کنیم. فیلمی را نشان میدهند که در حوزههای مختلفی با ورود قرارگاه، انحصارشکنی شده و کار از دست هلندی ها و انگلیسی ها خارج شده است.مهم تر آنکه ورود قرارگاه همزمان بود با افزایش تحریم ها در سال های پس از فتنه.
بعد از توضیح پروژه های تولیدی مانند کشتی سازی و دکل سازی دکتر یک سوال ثابت را میپرسد؛ سوالی که در تمام غرفه های بعدی شامل پروژه های بزرگ، تکرار شد:
"این پروژه به صورت مستقیم و غیر مستقیم چه تعداد شغل ایجاد کرده است؟"
بازدید دکتر جلیلی از اتوبان صدر و پل طبیعت
در بازدید از غرفه های بعدی، بازار عکاسیها هم رونق میگیرد. البته کسی رویش نمیشود نزدیک بیاید. جلیلی تمام توجهش به گفتگو با مسئولین غرفه هاست. در راهرو اگر کسی سلامی دهد، گرم پاسخ میدهد و بدون مکث وارد غرفه بعدی میشود. در یکی از غرفهها پسر جوانی چندین بار و از چند زاویه عکس میگیرد. از کنارش که رد میشوم چشمم به صفحه اینستاگرام میافتد.
در غرفه دیگری پروژه های آب رسانی را توضیح میدادند. حین توضیحات سردار، دکتر پرسید: لوله ها انتقال هم ایرانی است؟ جواب داده شد که همگی ایرانی است اما چون ظرفیت مان در داخل کم بود، وارد هم میکنیم. غرفه موسسات مشاوره قرارگاه نیز جالب است. مدیر غرفه میگوید 1600 نفر پرسنل مشاور داریم که به 10 وزارت خانه مشاوره میدهد. دکتر از نحوه جذب در گروه مشاوره و ارتباطشان با دانشگاه سوال میپرسد. دکتر میگوید:
"مهمترین موضوع آنست که الگوی صحیح ارتباط صنعت و دانشگاه را تولید کنیم و بتوانیم این الگو را در کشور نهادینه کنیم."
غرفه انتشارات کتاب های تخصصی قرارگاه را که بازدید میکند از مسئول غرفه میپرسد که چند جلد از کتاب هایتان مرجع دانشگاهی است؟ مسئول چند کتاب را نام میبرد و میگوید به عنوان مرجع درسی در دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شد است.از روند ترجمه کتاب ها سوال میپرسد اما مسئول غرفه میگوید به دلیل تبلیغات کم در نمایشگاه های خارجی، به صورت بین المللی مطرح نشدیم.
سردار میگوید آقای دکتر چقدر وقت داریم؟ دکتر میگوید ما در خدمت شماییم تا تمام شود! حدود یک ساعت و نیم گذشته است و در تمام این مدت سرپا ایستاده است و گوش میدهد وسوال میپرسد. یکی از همراهان دکتر از او میخواهد استراحتی بکند اما دکتر میگوید بعد نماز جلسه دارم و ادامه میدهد. یکی از مسئولین غرفه ها از دکتر میخواهد که با هم عکسی بگیرند.عکس میگیرند و غرفه را ترک میکند.
در غرفه های بعدی، جلیلی با اتوبان صدر و پل طبیعت روبرو میشود. پروژه های بزرگی که به کارفرمایی شهرداری تهران و پیمانکاری قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص) صورت گرفته است. سردار میگوید: صفر تا صد کار را قرارگاه انجام داده است. بدون مسدود کردن مسیر ها، پروژه هارا انجام دادیم.
غرفۀ محرومیتزدایی با بقیه فرق میکرد
به گمانم مهندس غرفه همشهری دکتر است. سن او از بقیه مسئول غرفه ها بیشتر بود. بیتکلفتر با دکتر صحبت میکرد. ابتدا که میخواستند با سردار وارد غرفه شوند، مسئول غرفه بدون توجه به سردار اشاره به نمایشگر مقابل دکتر کرد و گفت: آقای دکتر این فیلمها را ببینید. دکتر به تماشا ایستاد. روستاهای محروم و سختی رفت و آمد محرومین را با صدای تاری آمیخته بود و تقریبا هیچکس موقع پخش کلیپ صحبت نمیکرد. کانکسهایی که بعنوان مدرسه پیش ساخته با هلیکوپتر به مناطق دور دست استان لرستان میبردند را که نشان داد، سردار سکوت را شکست و با توضیحاتی دکتر را به درون غرفه برد.
مسئول غرفه بدون توجه به بقیه دست دکتر را گرفت و تصاویر گروههای جهادی سپاه و گروه های دانشجویی را نشان دکتر میداد. پیرزن کردی که دست بر شانه جوان پاسدار گذاشته بود. پروژه ها را که نشان دکتر داد گفت: اینها ها را همه بچه های سپاه انجام دادند.بدون یک ریال کمک از دولت. هرجایی که پروژه داریم، تا هفتاد کیلومتر در شعاع آن، پروژه های محرومیت زدایی را نیز انجام میدهیم. اینها زکات قرارگاه است.
قسمتی از نامه امیرالمومنین به مالک اشتر در کناری قاب شده بود. مسئول غرفه از آن پاسدار های باصفا است. رو به دکتر کرد و نامه را خواند:
"ای مالک! فقر مردم تقصیر فرمانروایان است..."؛ دکتر جلیلی نگاهش به قاب حدیث دوخته شده. حدیث که تمام میشود، سردار میگوید: همه ما مقصریم و دکتر سری با تاسف و شرم تکان میدهد.
یکی از همراهان سردار برای آنکه فضا را عوض کند میگوید دکتر بفرمایید غرفه دیگر محرومیتزدایی و اشاره به اتاق کنار ورودی نمایشگاه میکند؛ بعد از ورود، با چای و میوه از میهمانان پذیرایی میکنند.
قبل از ورود به اتاق یک نفر که خیلی وقت است دکتر را همراهی میکند گویی دل را به دریا میزند و میرود سراغ دکتر؛
-سلام آقای دکتر من به نمایندگی از بچه های بسیجی و سپاهی فلان منطقه یک سوال از شما دارم؟
-اسم منطقه چه بود؟
-...
-بفرمایید
-چرا دولت را از دست اینها نمیگیرید!!
دکتر گویا رغبتی برای بحث انتخاباتی، لااقل در این نمایشگاه ندارد. جواب داده و نداده و خوش و بشی با مرد میانسالی که خود را پاسدار معرفی کرد میکند و با خداحافظی از او وارد اتاق میشود.
حالا ساعت حدود 17 است. بعد از سه ساعت به پای مصنوعی اش استراحت میدهد. سردار میگویند در جریان کار ها بودید آقای دکتر؟ دکتر جلیلی میگوید: بله در جریان پروژه های بزرگ قرارگاه بودم، اما این نمایشگاه های این دستی ما را در جریان جزئیات نیز قرار میدهد. یکی از مسئولین نمایشگاه میگوید: دانشجویی داشتم که میخواست برای ادامه تحصیل و فعالیت شغلی به خارج برود. چند نمونه از فعالیت های قرارگاه را که نشانش دادم، باور نمیکرد این کارها را خود ما در همین کشور انجام دادیم. ماند و جذب قرارگاه شد.
دکتر میگوید: مشکلی که داشتیم و رهبری گوشزد کردند آن است که باور ما میتوانیم در خیلی ها وجود ندارد. همین نمایش دستاورد های عینی است که این باور را میسازد و تقویت میکند.
دکتر حدیثی از امیرالمومنین میخواند. موضوع حدیث توسعه است. توضیح میدهد که در زمینه توسعه بنا بر ثروت اندوزی ها نیست. بنا بر آنست که محرومیت ها از بین برود و عدالت ایجاد شود و حلاوت آن بر جان مردم بنشیند.
در آخر، سردار از تجربیات برون مرزی و تربیت مدیران مجرب در قرارگاه یاد میکند. جواب دکتر جلیلی اما جالبتر است.آیه آخر سوره فتح را میخواند و اشاره به اواخر آن میکند: «" ... كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى عَلى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ..." و میگوید: قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا مصداق همین آیه است. قرارگاه مصداق یاران و همراهان پیامبر است. میرود و در کشور های محروم سازندگی میکند و به جای آنکه مانند استکبار، استعمار کند، کار یادشان میدهد و آنها را بر روی پای خودشان استوار میسازد. همین کار است که جمهوری اسلامی را پاینده میکند و جوانه های تفکر انقلاب را در میان آن ملت ها میکارد.»
دست نوشته ای برای نمایشگاه مینویسد. مسئول غرفه محرومیت زدایی هم به تنهایی دست نوشته طلب میکند و یکی هم برای این غرفه مینویسد. چای سرد شدهاش را که مینوشد بیهیچ هیاهویی خداحافظی میکند و به سرعت سوار پراید میشود و نمایشگاه را ترک میکند. گفته بود بعد از نماز، جلسه دارد.
