حاضران متشکل از سه گروه از کارشناسان فعال حوزه آب و انرژی در استان بوشهر بودند که تابستان سال جاری با ارسال گزارشی به دفتر دکتر جلیلی، راهکارهای خود را درباره مدیریت آب استان از جمله پیشنهادهایی نظیر پیگیری آب شیرینکن نیروگاه اتمی بوشهر، حوضچه های سنتی در سواحل، تصفیه فاضلاب شهری و بررسی امکان تحقق آن را ارائه کرده بودند.
کمیته آب دولت سایه نیز پس از برگزاری جلساتی طی دو ماه، این پیشنهاد ها را بررسی و نتیجه گیری درباره آن را تنظیم کرده و در اختیار کارگروه نیرو قرار دادند.
قهاری، دبیر کارگروه نیروی دولت سایه در این باره اظهار داشت: حوضههای آبریز استان بوشهر کمتر از میانگین کشور نزولات جوی دارند. یک از اصلیترین راهکارهای پیشنهادی برای رفع مشکلات آبی استان، مهار روانآبهاست که احداث سازههای آبی بزرگ و کوچک با رویکرد آبخیزداری و تغذیه سفرههای زیرزمینی از آن جمله است. با این اقدام ضمن مدیریت منابع آب، از خسارت های ناشی از سیلاب نیز جلوگیری میشود.
وی افزود: سابقه و قدمت طرحهای کنترل روانابها در استان بوشهر به بیش از 1000 سال قبل میرسد. جایی که در بندر تاریخی سیراف، دامنه کوههای مشرف به دریا توسط مردمان آن دیار با دست و تیشه تراشیده و حوضچههای ذخیره باران در دل سنگها ایجاد میشد. بندر سیراف نه تنها برای مصرف مردم خود، بلکه برای همه کشتیهای تجاری عبوری نیز آب ذخیره و عرضهمیکرده است تا جایی که تجارت آب شیرین در خلیج فارس را انحصاراً در اختیار خود داشته است.
قهاری اصلاح الگوی مصرف را یکی دیگر از راهکارهای رفع مشکلات کم آبی برشمرد و خاطرنشان کرد: اجرای برنامه مدیریت مصرف مشترکین باید بگونه ای باشد که با اصلاح سازوکار تعرفههای مصرف، مشترکین پرمصرف، از مصرف بالا منع شوند و مشترکین کممصرف مورد تشویق قرار گیرند.
دبیرکارگروه نیروی دولت سایه تصریح کرد: نیروگاههای موجود در این استان نظیر نیروگاه هستهای و نیروگاههای گازی بوشهر، پارس جنوبی، عسلویه، خارک، چغادک، کنگان و بندر گناوه، یک ظرفیت بالقوه برای تأمین آب شرب مورد نیاز مصرف مردم این استان است که با برخی اصلاحات و نصب تجهیزات تکمیلی می توان در این خصوص اقدام نمود. فناوریهای جدید از قبیل آب شیرین کنهای خورشیدی و تقطیر رطوبت هوا نیز امروزه در دنیا تجاری شدهاند و میتوانند محل سرمایهگذاری در استان به منظور تأمین آب شرب قرار گیرند.
وی در انتهای سخنانش اظهار داشت: نکته مهم دیگری که معمولاً از آن غفلت میکنیم مصرف بالای آب در صنایع استان بوشهر است. مجاورت استان بوشهر با آبهای آزاد، امکان تأمین آب مورد نیاز صنایع از دریا را به یک گزینه جدی تبدیل نموده است و ضرورت دارد در مطالعات و جانمایی و امکانسنجی طرحهای صنعتی، به انتقال صنایع آببر به سواحل دریا و تأمین آب مورد نیاز آنها از دریا نیز تأملی داشته باشیم.
همچنین در این نشست کارشناسان نیز توضیحاتی درخصوص برخی طرح های مدیریت آب ارائه دادند.
یکی از کارشناسان درخصوص آب شیرینکن ابراز داشت: مشکل اصلی آب شیرینکن ها انرژی ای است که مصرف میکند. میزان انرژی مصرفی بسیار بالاست؛ اما با توجه به بحران آب کشور و وجود نیروگاه اتمی در کنار دریا میبایست این طرح مورد پیگیری قرار بگیرد.
یکی دیگر از کارشناسان با اشاره مصرف 50هزار متر مکعبی استان بوشهر که از سایر استان ها تامین میشود، استفاده از حوزه ساحلی خلیج فارس را فرصتی برای خودکفایی استان جهت تامین آب شرب خود دانست.
وی افزود: بنا بر این بود که در واحد های جدید نیروگاه اتمی بوشهر، آب شیرینکن پیگیری شود اما متاسفانه به علل مختلف این طرح انجام نشد؛ اگرچه بنا بر کار کارشناسی ما، اجرای این طرح کاملا ممکن است.
از دیگر کارشناسان حاضر در جلسه، آب خیزداری را از دیگر راهکار های تامین آب شرب استان دانست که مورد توجه رسانه ها و مدیران قرار نمیگیرد. چرا که بسیار ارزان تر از تامین شرب از طریق آب شیرینکن است. بیش از 9میلیارد مکعب بارش در استان وجود دارد که با هزینه بسیار کمی میتوان از تبدیل آن به سیلاب و یا ورود به دریا جلوگیری کرد.
وی افزود: بیشترین ورود آب به خلیج فارس از سواحل ایران صورت میگیرد که قابل لحاظ است.