به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دکتر جلیلی، وی ظهور يك قدرت تمدن ساز جديد را عامل هراس و نگرانى غربى ها بر شمرد و با ذكر خاطره اى از مواجهه خود با خاوير ســولانا - مسئول وقت مذاكرات 1+5 بر سر مسائل هسته اى ايران- اظهار كرد: سختگيرى غربى ها بر سر مسائل هسته اى با اين عنوان كه ايران مى خواهد يا مى تواند بمب هسته اى بســازد؛ بهانه اى بيش نيست و خود غربى ها نيز به بهانه جويى هاى شان اذعان دارند.
وى ادامه داد: سؤال اينجاست در حالى كه آمريكا به تنهايى بيش از 5000 كلاهك هسته اى فوق پيشرفته دارد و بقيه كشورهاى مذاكره كننده هم به تناسب همين ميزان كلاهك هسته اى دارند، چرا بر سر مسائل هسته اى با ايران بر سر ميز مذاكره مى نشينند؟ در حالى كه فعاليت هاى هسته اى ايران مورد تأييد آژانس هسته اى است و دوربين هاى نظارتى نيز مراحل غنى سازى را رصد مى نمايند. چرا اين حساسيت ها نسبت به كشورهايى مانند هند و پاكستان كه داراى بمب هسته اى هستند؛ نيست؟!
غربى ها از ظهور يك قدرت نوظهور تمدن ساز احساس خطر كرده و دست به بهانه جويى مى زنند.
رئيس سابق گروه مذاكره كننده هسته اى ايران با كشورهاى غربى خاطرنشان كرد: غربى ها از ظهور يك قدرت نوظهور تمدن ساز احساس خطر كرده و دست به بهانه جويى مى زنند. اين قدرت البته ساخت بمب هسته اى نيست،بلكه ظهور قدرت در تمامى عرصه هاست. آن ها اين قدرت تمدن ساز جديد را رقيب خود يافته در حالى كه طى چند قرن در حوزه تمدنى رقيب جدى نداشته اند.
عضو مجمع تشــخيص مصلحت نظام در اين جلسه تصريح كرد: انديشــه اگر امتداد يابد و تبديل به عرصه هاى واقعى شود، مى تواند تمدن سازى كند. غربى ها احساس كرده اند كه ايران با تمام فراز و نشيب هاى 40 ساله اش در حال شــكل گيرى يك تمدن جديد با انديشه هاى متفاوت اســت و اكنون مظاهر اين انديشه درعرصه هاى مختلف بروز پيدا كرده است.
جليلى در ادامه گفت: در مذاكرات هســته اى تمام ســعى و تلاش شــان اين بود كه اجازه ندهند ما روى پاى خود ايســتاده و پيشرفت نماييم. آن ها حتى از تحريم، تخريب و ترور نيز دريغ نورزيدند. علت ترور دانشمندان هسته اى ما ريشه در همين استراتژى دارد. وى در واكاوى دلايل عقب نشينى غربى ها بر سر مسائل هسته اى خاطرنشان كرد: در سال 88 در ژنو2 گفتند نبايد ســوخت 20 درصد داشته باشيد؛ ما سوخت 20 درصد را براى 850 هزار بيمار و توليد دارويى مى خواستيم. پيشنهاد داديم وقتى اجازه غنى سازى نمى دهيد لااقل به ما بفروشيد و در اختيار ما بگذاريد، اما آن ها با درك نياز ما تلاش كردند جهت امتياز گيرى ا را جلو بياورند.
سعيد جليلى افزود: در همانژنو 2 وقتى خطاب به مذاكره كنندگان گفتيم حال كه نمى فروشيد پس خودمان مى سازيم يكى از اعضا با تمسخر و لبخند كنايه آميزى گفت؛ اگر مى توانيد برويد بسازيد!. تصور آنان بر اين مبنا بود كه ساخت آن كار آسانى نيست، اما همين شهيد شــهريارى و تيم همراه شان اين مهم را انجام دادند. به همين دليل شهيد شــهريارى را ترور كرده و به شهادت رساندند. پس از اين اقتدار هسته اى دشمن خود به خود عقب نشينى كرد و آنجا بود كه در ژنو 3 براى 20 درصد پاى ميز مذاكرات آمدند.
وى كه در جمع نمايندگان شركت هاى دانش بنيان و در محل گروه مهام شرق سخن مى راند؛ گفت: اين قدرت بايد در تمامى عرصه ها تكثير شــود تا منجر به ظهور قدرتى شود كه آنان از همان مى هراســند. وقتى در صنايع موشكى پيشرفت حاصل مى شــود؛ به طريق اولى نيز مى توان در ســاير صنايع مانند خودروسازى،نفت و برق و... نيز پيشــرفت كرد. عامل توليد قدرت نيز شناخت منابع و توان داخلى و تكيه بر داده هاى داخلى است.
نماينده رهبرى در شــوراى عالى امنيت ملى تأكيــد كرد: ماشــين ديوان ســالارى دولت تهديدى براى پيشــرفت كشــور است و بايد اصلاح شود. بى تفاوتى نيز اين مسير پيشرفت را كند مى نمايد. اصحاب صنايع بايستى از سوى دســتگاه هاى متولى مورد حمايت جدى قرار گيرند و موانع توليد مرتفع شود. بودجه 380 ميليارد تومانى دولت براى دستگاه هاى اجرايى منحصر به هزينه هاى جارى نيست بلكه بايستى براى تسهيل روند پيشرفت كشور هزينه شود.
وى تصريح كرد: يكى از بحث هاى بسيار مهم؛ شناخت مسئله اســت. مسئله هاى كاذب براى انقلاب آفت اســت و مسائل اصلى را به حاشيه مى برد. اوايل دهه هفتاد در شوراى عالى امنيت كشــور مسئله بدهكاران بانكى مطرح شد و در گزارشى كه آمد متوجه شديم 11 هزار ميليارد معوقه بانكى تنها متعلق به 23 نفر است كه هيچ كدام اهل توليد و صنعت يك نفر تنها 52 شركت ثبت كرده بود كه هيچ كدام ماهيت صنعتى نداشت. هفته گذشته در جلسه اى كه اسناد آن موجود است متوجه شدم شركتى كه به بهانه خصوصى سازى واگذار شده، شخصى؛ اين شركت مهم توليدى و صنعتى را به قيمت كمتــر از يك پرايد خريدارى كرده و از كنار آن صدها ميليارد وام گرفته و سپس آن را رها كرده است.
سعيد جليلى گفت: ناگفته نماند اين مسائل مربوط به اين دولت و آن دولت نيست و چپ و راست نمى شناسد. چه بسا اگر بنده هم در رأس دولت مى بودم همين مسائل بود. منظور اينكه عده اى فرصت طلب هميشه بناى سوءاستفاده دارند. در مقابل شــركت هايى هم حضور دارند كه خالصانه كار جهادى مى نمايند. شركت هايى كه باوجود موانع موجود اما همچنان با شــعار «مامى توانيم» پيش مى روند. چگونگى تكثير اين مدل هاى جهادى بايد تحليل و واكاوى شود و موانع حضور برطرف شود.