خبرگزاری آنا نوشت:
البته پاسخ متواضعانه او با یک رفتارمتواضعانه تکمیل میشود؛ آنجا که ما با سماجت سئوالی درباره بحث هستهای میپرسیم و پاسخی روشن از او میگیریم و وقتی که متوجه میشود ما تا میانه راه بدون کفش روی آسفالتهای داغ او را همراهی کردهایم بالافاصله میایستد و میگوید...
** "khamenei.ir"دو روز قبل از ماه مبارک در خبری مینویسد:"امسال نيز به روال سالهای گذشته از ابتدای ماه مبارك رمضان نماز جماعت ظهر و عصر به امامت حضرت آیتالله خامنهای با حضور اقشار مختلف مردم در حسينيه امام خمينی رحمهالله اقامه میشود"و از اینجاست که شوری از جنس نماز جمعه هایی که به اقامت "آقا"برگزار میشود در دلمان میافتد و بقیه ماجرا ...
** نزدیک اذان ظهراست که به محوطه بیت میرسیم و خوشباورانه از زمان حرکت به این میاندیشیم که حداقل میتوانیم در صفوف آخرنمازگزاران در حسینیه امام خمینی(ره)، نماز را اقامه کنیم و بعد از آن چشمانمان به جمال اماممان آنهم از دور روشن میشود؛غافل از اینکه هستند عاشقانی که از صبح به آنجا آمده و خیلی زودتر از اینها، نیت ما را خواندهاند. البته برای ما اقامه نماز در حیاط بیرونی بیت به امامت رهبرانقلاب هم توفیقی است که قدرش را به خوبی میدانیم.
** حال و هوای خاص خودش را دارد، نمازخواندن به امامت "آقا"، آنهم در محل اقامت "آقا"و از همه مهمتر گوش دادن به صوت دلنشین"آقا". رهبر انقلاب با متانت و آرامش همیشگی نماز اول را به پایان میرسانند و پس از دعای ماه مبارک، احکامگوی "زلال احکام"سیما یعنی حجت الاسلام فلاحزاده با همان لهجه معروفش برای مامومین روزه دار از احکام روزه میگوید و ...
** به غیر از مردم، هستند مسئولینی که اقامه 2 وعده نماز در یک روز ماه مبارک به اقامت رهبر انقلاب را برای خود غنیمتی ارزشمند میدانند. سردار وحیدی وزیر دفاع، سعید جلیلی رئیس شورایعالی امنیت ملی و ... از این دست مسئولین هستند و البته در این بین، وجه مشترک این دو مسئول با ما، اقامه نماز در صفوف آخر محوطه بیرونی حسینیه امام خمینی (ره) است.
** همه حرکاتش پس از اقامه نماز، زیر نظر نمازگزاران است و البته 2 خبرنگار نمازگزار بیش از دیگران رفتارش را نظاره میکنند. بین 2 نماز، قرآن جیبیاش را درمیآورد و مشغول قرائت آیات الهی میشود و بلافاصله پس از اتمام نماز عصر، خود را به او میرسانیم. گرچه او در بین اهالی رسانه کمتر حاضر میشود اما پس از معرفی خود به عنوان خبرنگار، به گپ و گفت با او مشغول میشویم و او هم با متانت میشنود و پاسخ میدهد.
** دبیر شورایعالی امنیت ملی که این روزها در بین مردم به نماد مقاومت انقلابی در حوزه سیاست خارجی تبدیل شده، از محوطه محل اقامه نماز خارج میشود و در حالی که زمزمههای نمازگزاران درباره کاندیداتوری احتمالی او در انتخابات شنیده میشود، از ما میشنود: "شما الان به یکی از گزینههای جدی جریان انقلاب و گفتمان سوم تیر برای ریاست جمهوری یازدهم مطرح هستید؛ پس چرا هیچگونه اعلام موضعی در این باره نمیکنید؟"و در ادامه جواب متواضعانه او همراه با لبخند دیگر جایی برای ادامه این بحث نمیگذارد"من کارگر این نظام هستم و ..."
** البته پاسخ متواضعانه او با یک رفتار متواضعانه تکمیل میشود؛ آنجا که ما با سماجت سئوالی درباره بحث هستهای میپرسیم و پاسخی روشن از او میگیریم و وقتی که متوجه میشود ما تا میانه راه بدون کفش روی آسفالتهای داغ او را همراهی کردهایم بلافاصله میایستد و میگوید"این جسارت است که من با کفش ایستادهام و شما بدون کفش هستید"و با ما خداحافظی میکند و تنهایی به سمت محل کارش میرود.