پرونده‌های ویژه

«سؤال دیگری نبود؟» این را سعید جلیلی در دانشگاه یزد پرسید، وقتی به نظر می‌رسید پس از پنج ساعت گفت‌وگو پرسش‌ها دیگر ته کشیده‌اند. جلیلی جلسه را با یک مقدمۀ چند دقیقه‌ای آغاز کرده بود و سپس تریبون را به دانشجویان واگذاشت تا سر حوصله بپرسند، سر حوصله شنیده شوند و سر حوصله پاسخ بشنوند. این الگوی همۀ #گفت‌وگوهای_چندساعته چند ماه اخیر در بیرجند و رشت و اصفهان یا در جمع دانشجویان شریف و شاهد است.

تبیین، تحلیل، اقدام سه محور این گفت‌وگوها بود که هر جا به تناسب هر پرسش گریزی به هر یک زده می‌شد؛ چه تبیین این غائله، تبیین شرایط کشور یا تبیین شرایط جهان؛ چه فراتر از تبیین، روش تحلیل مثل روش مواجهه با خطاهای سیاسی، روش تحلیل سیاست خارجی و چه حتی روش مواجهۀ درست بنیانی با اندیشه‌ها؛ و چه سؤال پرتکرار این جلسات یعنی «چه باید کرد، چه می‌توان کرد» و صحبت از وظیفه و حرکت دانشجویی و حکمت سیاسی امت شاهد، دولت سایه.

برخلاف آنان که نه زبان می‌فهمند نه زبانشان را می‌فهمند، حوصله نشان می‌دهد می‌توان گفت‌وگو کرد، تبیین نشان می‌دهد می‌توان به تفاهم رسید. جدل و یکه‌به‌دو با یک یا دو توئیت ممکن است و سر و ته جلسه را با دو ساعت متلک پرانی می‌توان جمع کرد، اما هدف پیش از اقناع، تفاهم است و بیش از اطلاع‌رسانی، آموزش است؛ آموزش نگریستن به مسائل، به سیاست خارجی؛ فراگیری روش بنیانی قضاوت اندیشه‌ها یا تشخیص وظیفه. «این‌ها را باید در دبیرستان به ما می‌آموختند» این واکنشی است که در جمع‌های مختلف از زبان برخی دانشجویان در انتهای این #گفت‌وگوهای_چندساعته شنیده می‌شد.

محتواها این جلسات را در این پرونده پی‌گیری کنید یا هشتگ #گفت‌وگوهای_چندساعته را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید.

[تکمیل خواهد شد...]

فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا

به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و حکومتی سترگ دادیمشان.

«دولت سایه» همچون چهار سال گذشته، نشست‌هایی را به منظور بررسی کارشناسی برنامه‌های وزرای دولت جدید و ارائه راهکارهای مشورتی برگزار خواهد کرد.

گفتنی است این جلسات با حضور نمایندگان کارگروه‌های تخصصی و کارشناسان حوزه‌های مختلف، و به منظور ارائه مشورت جهت «تایید، تصحیح یا تکمیل» برنامه‌ی دولت سیزدهم برگزار می‌شود و جمع‌بندی نتایج آن به مسئولین مربوطه ارائه خواهد شد.

برنامه‌های دکتر سعید جلیلی، نامزد سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری در صداوسیمای جمهوری اسلامی

بسم الله الرحمن الرحیم
مردم عزیز ایران، سلام؛
در آستانه‌ی یک انتخاب بزرگ قرار داریم؛ انتخابی که می‌تواند نه تنها کشور را از برخی نارسایی‌ها عبور بدهد بلکه می‌تواند یک جهش بزرگ را رقم بزند.

لازمه تحقق این جهش بزرگ، اراده و برنامه است؛ هشت سال است که در دولت سایه، همراه با جوانان شما سعی کرده‌ایم سایه به سایه موضوعات کشور را دنبال کنیم و پاسخ مسائل را جستجو کنیم و از تمام فرصت‌های ممکن برای آنکه چگونه می‌توان کشور را بهتر اداره کرد، استفاده کنیم.

بنای ما این بود که در این راه از جوانان متخصص، اساتید دانشگاه که دارای تجارب علمی ارزنده هستند، از مدیران باکفایت و موفقی که سابقه‌های خوب داشتند و از تمام اصناف و مشاغلی که در عرصه‌های مختلف صاحب نظر هستند، بهره‌مند باشیم.

این بهره‌مندی منحصر در اتاق جلسات نبود؛ در میدان حضور پیدا کردیم و در ۳۱ استان، شهر‌ها و روستاها، شهرک‌های صنعتی و دانشگاه‌ها حضور داشتیم. جمع‌بندی این تلاش‌ جمعی یک تجربه و گنج گران‌بهایی را برای ما به ارمغان آورده است؛ مدعی هستیم که امروز نه تنها می‌توان کشور را اداره کرد بلکه می‌توان آن را جهش داد.

با اراده‌ای که عزم شده، برای اجرای این برنامه نیازمند یک جهاد همگانی هستیم تا جهش بزرگ اتفاق بیفتد. معتقدیم کشور ما می‌تواند در آستانه یک جهش بزرگ قرار بگیرد و شرط آن این است که «نمایش و گزارش و همایش» جای کار اصلی را نگیرد.

کار اصلی اقتضائات خاص خود و مجاهدت‌های خودش را می‌طلبد. در این جهاد بزرگ، بار اصلی و نقش اساسی بر دوش مسئولان است؛ به هر میزانی که مسئولان شانه به زیر بار مسئولیت بدهند، به همان نسبت بار از روی دوش مردم برداشته خواهد شد.

از همه‌ی مردم عزیز ایران و بویژه جوانان میخواهم که در این کار بزرگ مشارکت داشته باشند و برنامه‌ها را دنبال کنند؛ اگر می‌بینند مطالب درستی مطرح می‌شود، آن را به گوش دیگران برسانند و همچنین ما را در تکمیل و تصحیح آن یاری کنند.

دست یاری به سوی همه شما عزیزان دراز می‌کنیم؛ چرا که ثمره مشارکت و تلاش همگانی در عرصه انتخابات برای آینده کشور است.

ان‌شاءالله با این تلاش همگانی، موفقیت بزرگی برای مردم ایران رقم خواهد خورد و چهار سال آینده پر از امید، شکوفایی و موفقیت برای کشور خواهد بود.

در بیست روز آینده در این زمینه با شما بیشتر صحبت خواهم کرد و برنامه‌ها را به جز به جز و همچنین به صورت جامع برای شما توضیح خواهم داد.

سعید جلیلی؛ ۶ خرداد ۱۴۰۰

فضای انتخابات پیش رو فرصت مناسبتی است تا بدانیم آیا پاسخی که در سال ۹۲ به تبع آن در سال۹۶ در جواب به مسائل و مشکلات کشور، منتخب مردم واقع شد، چقدر صحیح و موفق بوده است؟ اگر روایت صحیح را از موضوعی نداشته باشید، نمی توانید تصویر درست و جامع از آن داشته باشید. روایت روشن خواهد کرد کدام پاسخ معتبر است...

مجموعه دولت سایه طی دو سال گذشته به منظور رفع موانع تولید با نمایندگان بیش از ۱۵ صنف صنعتی کشور دیدار داشته است. در این مدت، کارگروه اصناف مامور بررسی مسائل و مشکلات هر یک صنایع کشور شد.

پس از این جلسات، کارشناسان اقتصادی مسائل و مشکلات اصناف مختلف را جمع بندی کردند که نهایتا ۱۹ مسئله مشترک به عنوان مسائل دارای اولویت میان اصناف صنعتی به دست آمد.‌‌
‌‌‌‌
پس از احصاء مسائل مشترک اصناف صنعتی کشور، هر یک از کارگروه های اقتصادی موظف شدند که مجددا با حضور نماینده‌ای از هر صنف، جلساتی برای یافتن راهکار قانونی حل مسائل مشترک تشکیل دهند.

راهکار برخی از این مسائل در نشست‌های گوناگون با نمایندگان مجالس دهم و یازدهم، ارائه شد.

بشارت شهدا این است: نترسید و نگران نباشید

روزی که تمام قدرت های وقت با پشتیبانی از صدام جنگ را علیه ملت ایران آغاز کردند، معتقد بودند که به کمک جنگ افزارها می توانند حرکت انقلاب اسلامی را مضمحل کنند. آنها اولین گزینه ای که روی میز گذاشتند، گزینه نظامی بود که برای مقابله با انقلاب اسلامی از آن استفاده کردند. آن هم نه یک گزینه نظامی ساده که فقط بخواهند منطقه ای کوچک را مورد هجمه خود قرار دهند بلکه با تمام قدرت کار خود را آغاز کردند.

4 استان ما را اشغال کردند و هرآنچه را که در توان داشتند در اختیار متجاوز قرار دادند. از توپ و تانک و هواپیما و بمب گرفته تا بدترین سلاح ها مثل سلاح شیمیایی. بعد هم خودشان به صراحت اعتراف کردند که این صدام نبود که جنگید بلکه ما بودیم.رییس یکی از کشورهای عربی منطقه در یکی از ملاقات ها گفته بود که ما سلاح نداشتیم، اما تا جایی که امکان داشت پول دادیم به صدام برای جنگ علیه ایران. همه قدرت های جهان در آن روز که شامل آمریکا، شوروی، انگلیس، آلمان و همه قدرت ها می شدند، هرچه در توان داشتند سلاح در اختیار متجاوز قرار دادند و دیگرانی هم پول خرج می کردند، این همه تدارکات در برابر ملتی بود که تازه انقلاب کرده و با اجابت به دعوت خدا و پیامبر می خواست بر سر پای خود بایستد.

قدرت های دنیا با تمام تجهیزات نظامی وارد جنگ شدند تا ملت ایران را از ادامه حرکتی که آغاز کردند بودند، بترسانند اما باطل السحر آن محاسبات، «نترسیدن» بود که شهدای ما این مساله را برای ملت ایران به هدیه آوردند.

حضور هر یک نفر آن‌ها در راهپیمایی ۲۲ بهمن هم یک موشک در قلب مستکبران بود. هر رای مردم در انتخابات هم مثل یک موشک بر پایگاه دشمن است، اما مسئله این است که چه زمانی این رای‌ها «نقطه‌زن» می‌شوند؟ رأیِ نقطه‌زن، نماینده‌ای را به مجلس می‌فرستد که می‌تواند تحریم دشمن را بی‌اثر کند؛ همان‌طور که موشک نقطه‌زن، جایی را هدف می‌گیرد که تهدید نظامی او را از بین می‌برد.

رقم زدن چنین صحنه‌ای در انتخابات در گرو کار جبهه‌ای‌ست و کار جبهه‌ای ملازم با تقسیم کار است. باید #همه‌باهم به صحنه بیایند و هر کسی در حد وسع و توانش در مسیر رسیدن به فهم مشترک از مسائل و طرح مشترکی برای راه‌حل‌ها و مطالبه آن از نماینده‌ها بکوشد. (سخنرانی در مسجد امام صادق مشهد).

[در حال تکمیل...]